Proces Tworzenia Aplikacji No-Code
Tworzenie aplikacji bez kodowania może wydawać się łatwe, co sprawia, że szybko zagłębiamy się w szczegóły procesu tworzenia i tracimy z oczu ogólny cel. Tak jak Alicja w słynnej bajce „Alicja w Krainie Czarów”, możemy być skłonni do natychmiastowego rozpoczęcia tworzenia naszej pierwszej aplikacji no-code bez wyraźnego planu docelowego. Jednak później może się to zemścić, gdy zaczynamy gubić się w zawiłościach projektu, nie posiadając wyraźnej wizji koniecznych elementów potrzebnych do osiągnięcia sukcesu biznesowego. A co gorsza, tak jak Alicja, możemy znaleźć się w nieodpowiednim miejscu, a efektem końcowym może być aplikacja, która nie spełnia naszych oczekiwań i potrzeb. Warto zatem zacząć ten proces z jasnym zrozumieniem celów i strategii, aby osiągnąć pożądane rezultaty.
Faza projektowania jest krytyczna, ponieważ pomaga zdefiniować plan dla aplikacji i upewnia się, że aplikacja jest tworzona prawidłowo.
- Use Case
W pierwszej fazie określane są ogólne wymagania biznesowe dla tworzonego rozwiązania oraz nakreślane są kryteria sukcesu biznesowego. W tej fazie ważne jest utrzymanie właściwego poziomu szczegółowości, skupiając się na „co” i „dlaczego”, a nie na „jak”. Chociaż kuszące może być zagłębienie się w szczegóły, takie jak definiowanie interfejsu aplikacji, określanie wejść/wyjść czy komponentów technologicznych, faza Business Use Case powinna skupić się wyłącznie na wysokopoziomowych wymaganiach i procesach biznesowych. W tej fazie ważne jest również uwzględnienie definicji działalności biznesowej. Istotne jest, aby nie zaczynać zbytnio ograniczać się odnośnie tego, jak to może być podzielone na kolejne etapy w przyszłości. To przyjdzie później, ale na razie zachowajmy szerokie spojrzenie na to, czy rozwiązanie musi być zgodnie z potrzebami biznesowymi.
- Option Analysis
Aby przejść od ogólnej wizji rozwiązania do jego podstawowych elementów, należy dokonać wyboru spośród różnych opcji technologicznych, takich jak gotowe oprogramowanie, budowa dedykowanej aplikacji od podstaw, tworzenie w modelu no-code, wykorzystanie szablonów i komponentów. Może to być trudne, gdyż opcji jest wiele, ale można się posłużyć prostym schematem decyzyjnym, który pomoże wybrać najbardziej odpowiednie dla danego problemu. Dzięki temu rozwiązanie będzie prostsze, łatwiejsze w implementacji i utrzymaniu.
- Design and Prototyping
Ten etap obejmuje stworzenie wizji rozwiązania i wykorzystuje metody wizualnego prototypowania do szybkiego kreowania i wizualizacji poprzez definiowanie doświadczenia użytkownika (UX) oraz interfejsu użytkownika (UI), przepływu pracy, analiz i innych elementów. Kluczowe jest to, że prace w tej fazie są wykonywane za pomocą narzędzi no-code, a nie poprzez tworzenie dokumentów pośrednich, które później są konwertowane na kod. Celem prototypowania jest raczej eksploracja niż szczegółowość – starasz się szybko uzyskać działającą wersję rozwiązania w środowisku no-code. Prototyp ten będzie zawierał większość oczekiwanych procesów biznesowych, formularzy itp., ale głębia funkcjonalności i logiki może być jeszcze niepełna lub tymczasowa. Zakres tej fazy powinien być jak najszerszy, zgodnie z wizją wynikającą z przypadku biznesowego. Nie zawężaj projektu do wersji o mniejszym zakresie.
- Project Assignment
W ostatnim kroku dzielisz swoją wizję na mniejsze elementy, takie jak przypadki użycia, aplikacje i komponenty. W tym momencie zaczynasz planować swoją drogę do osiągnięcia celu, koncentrując się na najmniejszym zakresie funkcjonalności, który przyniesie korzyści biznesowe – nazywanym często Minimum Viable Product (MVP). MVP ma na celu szybko dostarczyć podstawową użyteczność, nie tracąc czasu na wszystkie funkcje i możliwości, które będą rozwijane w przyszłości (będą one stopniowo dodawane poprzez regularne aktualizacje). Pomyśl o tym jako o minimalnym zestawie cech, które są niezbędne, aby pierwsza wersja produktu była przydatna. Po zdefiniowaniu wersji MVP podejmujesz ważne decyzje dotyczące priorytetów, kolejności zależnych funkcji itp. Na końcu wykorzystujesz kluczowe narzędzia – takie jak Macierz Aplikacji – która pomoże Ci wybrać odpowiedni model dostarczania na podstawie oceny złożoności aplikacji. Wybrany model dostarczania będzie określał podstawy dla alokacji i organizacji niezbędnych zasobów (np. budżetu, ról, środowisk systemowych itp.), które będą potrzebne do pierwszej wersji aplikacji.
Faza projektowania, choć może wydawać się liniowym procesem, w rzeczywistości powinna być głównie iteracyjna. Działania podejmowane w późniejszych fazach mogą odkryć nowe pomysły lub możliwości, które skłaniają do powrotu do wcześniejszych koncepcji. Szczególnie widoczne jest to w fazie prototypowania, gdzie nowe pomysły mogą wpływać na proces biznesowy.
Podsumowując, choć opisane podejście może wydawać się złożone, w rzeczywistości jest ono dość intuicyjne. Skuteczne realizowanie projektów opartych na tworzeniu no-code staje się coraz bardziej dostępne dzięki rozwojowi technologii. Kluczem do sukcesu jest skupienie się na iteracji, innowacjach i wdrażaniu wartości biznesowej poprzez prototypowanie i działanie w środowisku no-code.
Aby zgłębić tę tematykę i dowiedzieć się, jak skutecznie realizować projekty no-code, zachęcamy do zapoznania się z No-code Playbook. Jest to poradnik, w którym wyczerpująco omówione zostały poszczególne etapy tego procesu, dostarczając praktycznych wskazówek, przykładowych szablonów i narzędzi przydatnych na każdym etapie. Dzięki temu materiałowi, będziesz miał/a solidny fundament do przyswajania tej zaawansowanej metodologii i skutecznego tworzenia innowacyjnych rozwiązań bez konieczności głębokiego zanurzania się w kodzie. Ściągnij No-code Playbook
O Optingo
Optingo jest certyfikowanym partnerem Creatio z doświadczeniem we wdrażaniu zarówno funkcjonalności CRM (Creatio Marketing, Sales and Service), jak i BPM (Studio). Posiadamy bogate doświadczenie projektowe w różnych sektorach, w tym: IT, Telco, Energetyka, Produkcja, High-Tech. Jesteśmy entuzjastami zwinnych metod wdrożeniowych i z powodzeniem stosujemy je w naszych projektach.